viernes, 9 de marzo de 2012

QUEIMADA



                                                             QUEIMADA

Ingredientes:
Aguardiente blanco de buena calidad
Azúcar
Cáscara de naranja
Cáscara de limón
Unos granos de café

Preparación:

En una pota de barro para queimada echamos azúcar (en una proporción aproximada de 150gr. por cada litro de aguardiente),y reservamos un poco que echaremos en el cazo con el que vamos a revolver.
Hacemos lo mismo con el aguardiente,lo echamos en la pota excepto el que echemos en el cucharón.
Con extremo cuidadito calentamos y prendemos con una llama el aguardiente del cazo hasta que prenda.Lo dejamos arder un  poco y acercamos el cazo a la pota con el resto del aguardiente y el azúcar,y prendemos todo el orujo.Añadimos las cáscaras de fruta(nosotros normalmente añadimos no sólo la cáscara sino también las frutas troceadas,y podemos echarle además las que queramos,ya que luego quedarán impregnadas del líquido de la "cocción",y nos gusta),y los granos de café (los que quepan en el puño).El café añadido al azúcar que se irá quemando, es lo que dará un bonito color dorado a la queimada.Y ahora a revolver,al principio sólo el líquido y cuando haya ardido un ratín ya revolvemos también el azúcar que está depositado en el fondo.
Según se va quemando el alcohol del aguardiente,este va perdiendo fuerza,por lo que será mejor ir probando del mismo cazo con cuidado de no quemarse.Ya sabéis,cuanto más tiempo ardiendo,más suave y dulce está la queimada,así que como sobre gustos no hay nada escrito...


                                       CONXURO

                   Mouchos,coruxas,sapos e bruxas.
Demos,trasgos e diaños,espíritos das nevoadas veigas.
Corvos,pintigas e meigas,feitizos das menciñeiras. 
Podres cañotas furadas,fogar dos vermes e alimañas.
Lume das Santas Compañas,mal de ollo,negres meigallos,cheiro dos mortos,tronos e raios.
Oubeo do can,pregón da morte,fociño do sátiro e pé do coello.
Pecadora lingua da mala muller casada cun home vello.
Averno de Satán y Blecebú,lume dos cadáveres ardientes,corpos mutilados dos indecentes,peidos dos infernais cus,ruxido da mar embravecida.
Barriga inútil da muller solteira,falar dos gatos que andan á xaneira,guedella porca da cabra mal parida.
Con este cullerón levantarei as camas deste lume que asemella ao do inferno,e fuxirán as bruxas a cabalo das suas escobas,indose bañar na praia das arenas gordas.
¡Oíde,oíde! os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse no augardente,quedando asi purificadas.
E cando esta queimada baixe po las nosas gorsas,quedaremos libres dos males da nosa alma e de todo embruxamento.
Forzas do ar,terra,mar e lime,a vos fago esta chamada:si é verdade que tendes mais poder que a humana xente,aqui e agora,facede cos expiritus dos amigos que están fora,participen con nos desta queimada....



Os voy a hacer una recomendación y es que cuando hayais terminado, lavad la pota con una esponja mojada y muy levemente  enjabonada,pero sin frotar el costrón negro quemado que se va formando en los bordes, pues parece demostrado que cuanta más solera tiene la pota,mejor sabe la queimada.

No hay comentarios:

Publicar un comentario